1981

In het begin van 1981 neemt Rob Hoeke een nieuwe lp op, waarvan hij de opnamen zelf financiert. Rob wordt geassisteerd door muzikanten Willem Schoone op bas, Ben de Bruin op gitaar, Pierre van der Linden op drums en Jan Vennik op saxofoon. De lp komt in mei uit en bevat naast Chimes Of Freedom van Bob Dylan elf nieuwe boogies van Hoeke zelf. De plaat laat een geïnspireerde Hoeke horen, die - zoals te verwachten - prima wordt begeleid door bovengenoemde muzikanten. De beste stukken zijn het snelle Great Fun, het stampende Fool-side (met fraai saxwerk), het solo gespeelde Dear Old Dad en Uncovered. Van het album worden twee singles getrokken: Chimes Of Freedom en Home-made (zie Singles).

Links een promotie foto uit april 1981.

Aankondiging van de single Silent Night, die in december wordt uitgebracht. Het betreft een boogie woogie uitvoering van Stille Nacht, een leuk idee, maar jammer genoeg wordt na protesten van diverse kerken de single al na enkele dagen uit de handel genomen...

Blues in the night...

Interview met Hoeke over zijn nieuwe lp Free & Easy.

Interview in het Haarlems Dagblad met Hoeke over zijn nieuwe lp Free & Easy.

Hoes van de single Chimes Of Freedom.

Hoes van de single Home-made.

Hoes van het album Free And Easy.

1982

In 1982 wordt Selien Kneppers manager van de Rob Hoeke Groep en zij zal dat tot en met 1999 blijven. Hoeke treedt in deze tijd solo op en soms als gastmuzikant bij bestaande groepen. Tevens geeft hij nog steeds pianoles.

Een interview met Hoeke naar aanleiding van zijn optreden op het beatfestival Top '66 in Apeldoorn in november 1982.

1983

Net zoals in 1982 is er ook in 1983 niet zoveel vermeldenswaardigs gebeurd. Rob speelt solo of met Rini Roukema (drums), Paul Lagaay (drums), Fred Snel (bas) of Jan de Jong (bas). Hoeke treedt op 20 maart op op het Bluesfestival in de Meervaart in Amsterdam. Polygoon vraagt hem in de hiernaast afgedrukte verklaring in te stemmen met het uitzenden van beelden van zijn optreden in het Polygoon Journaal in de Nederlandse bioscopen.

In de maand juli krijgt Rob een piano thuis met de nodige opname-apparatuur. Het is de bedoeling dat hij zelf thuis een soloalbum gaat opnemen. De A-kant wordt door hem thuis op 10 en 11 juli ingespeeld op een Kawai grand piano. De B-kant zal op 26 januari 1984 worden opgenomen in de Farmsound studio's te Heelsum. Daar speelt Hoeke op een akoestische piano. Naast de bekende Honky Tonk Train Blues van Meade Lux Lewis en Diving Duck Blues van Sleepy John Estes bevat het album elf nieuwe boogie woogies van de hand van Hoeke.

Aankondiging van een jazzconcert in Almere waaraan wordt meegewerkt door Rob Hoeke, Conny van Bergen, Jaap Dekker en de Lelytown Jazz Band.

1984

In februari komt het opgenomen soloalbum uit onder de titel 'Jumpin' On The 88'. In dezelfde maand speelt het Trio Rob Hoeke samen met Bob Mata (zie hieronder). Helaas staat in dit knipsel niet vermeld in welke plaats dit optreden plaats heeft gevonden.

In de loop van 1984 keert Will de Meijer weer terug in de groep. Hij neemt als vanouds weer de gitaar en vocalen voor zijn rekening. In dit jaar treedt Hoeke ook regelmatig solo op en de triobezetting wordt geregeld uitgebreid tot een kwartet: Hoeke, de Jong, Lagaay en de Meijer.

Aankondiging van een optreden van het Rob Hoeke Trio (met Paul Lagaay en Fred Snel) in Sparrendam te Hoevelaken.

Aankondiging van een solo-optreden op 26 oktober in Oosterwolde.

Optreden in Wellerlooi in mei 1984.

Rob Hoeke heeft een cursus boogie woogie spelen gemaakt en deze op video laten opnemen.

Nog een bericht over de cursus boogie woogie spelen.

Recensie van het optreden van het Rob Hoeke Trio in Hoevelaken.

1985

In dit jaar wordt de vaste kern gevormd door Rob Hoeke, Paul Lagaay (drums) en Will de Meijer (gitaar, basgitaar, zang) . Tevens spelen beurtelings mee: Gerard Biersteker (bas) en Jan de Jong (bas), Rini Roukema (drums) en Fred Snel (bas).

Links een aankondiging van een solo-optreden in IJsselmonde op 25 januari.