1974

In 1974 speelt de Rob Hoeke Group in de volgende bezetting:
Rob Hoeke: piano, mondharmonica, zang
Ben de Bruijn: gitaar
Pim van der Linden: basgitaar
Wil Baltus: drums
Brenny van Rosmalen: zang, gitaar

Rob schrijft ook nog steeds jazzrecensies en -artikelen in het Haarlems Dagblad. Hiernaast een artikel over Teddy Wilson die samen met The Dutch Swing College Band begin april een concert geeft in het Haarlems Concertgebouw. Vanaf april lopen de boekingen van Hoeke via het organsiatiebureau van Paul Acket, zoals in Muziekkrant OOR van 24 april 1974 valt te lezen.

Op 15 september 's avonds krijgt Hoeke - op weg van Amsterdam naar zijn huis in Zaandam - pech met zijn auto. Hij duikt onder motorkap om te kijken wat er aan de hand is en komt met de vingers van zijn linkerhand in aanraking met de schoepen van de ventilator. Dat kost hem de helft van zijn ringvinger en zijn pink. Hoeke verblijft enkele weken in het ziekenhuis voor een operatie en het erop volgende herstel.Rob krijgt veel bemoedigende reacties, onder meer van Hein van der Gaag, waarmee Hoeke niet eens meer 'on speaking terms' was.

In november verschijnt er weer een interview met Rob Hoeke in de dagbladen, waarin Rob aangeeft niet bij de pakken te blijven neerzitten. Hij is al weer druk bezig achter de piano wat hem echter nog niet meevalt. In december verschijnt er wederom een interview in de kranten, waaruit blijkt dat Hoeke duidelijke vorderingen heeft gemaakt en hij de verwachting uitspreekt over enkele maanden weer op de bühne te kunnen staan.

In het begin van 1974 verschijnt er een interview in de schoolkrant van de Rijksscholengemeenschap Oase in Bergen op Zoom, dat een aardig beeld geeft van hoe schoolkranten er toen uitzagen. Zie voor het interview hiernaast. In juli gaat Hoeke de studio in met Baltus, de Bruijn en van der Linden voor de opnamen van het album South (voor de verdere details zie onder Diversen) dat overigens nooit wordt uitgebracht. Rob is daar niet zo rouwig om, want achteraf is hij niet erg tevreden over de opnamen.

Op zaterdag 27 juli wordt de Veronica's Top 1000 uitgezonden. Hoeke is met drie singles daarin vertegenwoordigd:
Down South op nr. 515.
Margio op nr. 838.
Drinking On My Bed op nr. 870.

In juli verschijnt het nevenstaande bericht in de krant dat Hoeke inmiddels weer over een nieuwe groep beschikt. Er wordt nog gerefereerd aan Lafaille en Deinum, maar die waren inmiddels al door van der Linden en Baltus vervangen. Volgens het bericht maakte van der Linden weer plaats voor Ed Swanenberg.

Uit dat artikel blijkt tevens dat er weer contacten gelegd zijn tussen Hoeke en van der Gaag en er wordt zelfs al voorzichtig gesproken van een nieuw op te nemen album.

Het artikel in het Haarlems Dagblad van 7 december 1974.

Op 20 december treedt Hoeke weer voor het eerst op en wel in de Van Speijk Show.

Rob Hoeke en Aad van den Heuvel.

1975

Rob Hoeke is nog steeds aan het revalideren en oefent in het kader daarvan al weer veelvuldig. In een interview met Trouw (15 februari) kijkt hij terug op en blikt vooruit naar het mogelijke vervolg van zijn carrière. Tevens doet hij zijn zegje over de Nederlandse popmuziek van die tijd. In maart is het zo ver en gaat Hoeke sinds zijn ongeluk weer voor het eerst de studio in. Samen met Hein van der Gaag wordt er een boogie woogie album opgenomen met Deinum en Lafaille als ritmetandem en met muzikanten als Eef Albers op gitaar, Frans Doolaard op pedal steel en Ray Kaart op trompet. Verder speelt op twee nummers een bigband mee. Het album heeft de ietwat macabere titel Fingerprints gekregen, een mooi staaltje van de zwarte humor van Hoeke.

Het is een gevarieerd album geworden, waarop - net zoals op Four Hands Up - de soepele, virtuoze speelstijl van van der Gaag prachtig contrasteert met de typische Hoeke-speelwijze. De twee met bigband gespeelde boogie woogies klinken erg goed en hebben een fraai jaren dertig sfeertje. Toppers zijn verder Lucinda met geweldig gitaarspel van Eef Albers en Fallin' Off The Wagon, een fraai stampende blues. Fingerprints verschijnt in de maand mei, verkoopt behoorlijk en behaalt de 32e plaats in de Album Top 50, maar is qua verkoopaantallen uiteindelijk toch iets minder succesvol dan Four Hands Up.

Interview met Rob en Hein in het Nijmeegs Dagblad.

Hoeke en van der Gaag weer in opperste harmonie.

Op 23 mei speelt Hoeke ter promotie van Fingerprints in de Speeldoos in Zaandam samen met van der Gaag, Lafaille, Deinum, Albers en Kaart. Hiernaast een recensie in het Haarlems Dagblad van dit optreden. In deze tijd wordt Hoeke ontzettend veel geïnterviewd en ook Muziekkrant OOR wijdt een artikel aan hem. In augustus wordt bekend gemaakt dat Hoeke een nieuwe groep heeft geformeerd. Daarin spelen drummer Ab de Jong (ex-Mantra Energy), zanger/ saxofonist/ fluitist/ gitarist Michiel Pos (voorheen in Beehive en Solution), gitarist Eef Albers en bassist Fred Snel (ex-Solar). Op maandag 13 oktober speelt de groep met gitarist Ben de Bruijn in plaats van Eef Albers.

Een nieuwe groep, zo meldt het periodiek De Tyhoon op 15 augustus.

Recensie van het optreden in de Speeldoos te Zaandam.

Tegen het einde van 1975 brengt de manager van Hoeke een brochure uit over Rob Hoeke. Daaruit blijkt dat de hierboven genoemde groep al weer ter ziele is. Hoeke zal, zo staat er te lezen, vanaf 15 februari 1976 gaan optreden in triobezetting met Michiel Pos op basgitaar en oudgediende Martin Rudelsheim (eerder als drummer actief bij Hoeke van 1966 - 1969). Tevens wordt er melding gemaakt van een nieuwe langspeelplaat waaraan Rob Hoeke en Kaz Lux (ex-Brainbox) samen werken. Die plaat is er overigens nooit gekomen. Klik op de afbeelding om de hele brochure te bekijken.

Interview naar aanleiding van het album Fingerprints.

Aankondiging van het album Fingerprints in Muziekkrant OOR

Presentatie van Fingerprints op 13 mei vlnr: Hein van der Gaag, Aad van den Heuvel en Rob Hoeke.

De hoes van de lp Fingerprints.

Interview in Muziekkrant OOR.

In december aanvaardt Hoeke een uitnodiging van de Zweedse televisie om opnamen te maken in februari 1976.

Recensie van het optreden in jeugdcentrum Tioli in Haarlem.

Een interview met Rob Hoeke en Jaap Dekker in het blad Grafia van 16 oktober 1975.

1976

We beginnen dit nieuwe jaar met een fraaie, humoristische recensie van de hand van Hoeke in het Haarlems Dagblad over het optreden van het kwartet van pianist Cedar Walton. Verder stond Hoeke bekend om zijn (groot gevoel voor) (galgen)humor, waarvan een fraai voorbeeld wordt beschreven door Berry Zand Scholten. Van 4 t/ m 7 februari verblijft Rob voor TV-opnamen in Stockholm in Zweden. Hij repeteert eerst met de muzikanten Jan Bergman op bas, Mats Westman op gitaar en Douglas Westlund op drums.

De uiteindelijke opnamen vinden plaats op de laatste twee dagen. Hieronder een gedeelte uit het draaiboek voor de TV- opnamen. Het programma wordt in negen landen uitgezonden. Ook hieronder een aankondiging van een tournee door Scandinavië van 22 april tot 23 mei 1976, een tournee die overigens niet is doorgegaan.

Gedeelte uit het draaiboek voor de opnamen op de Zweedse TV.

Aankondiging van een tournee door Scandinavië.

Een interview in Zaanvizier van 4 november 1976.

John Schuursma in actie op de basgitaar, op de voorgrond Rob Hoeke van achteren gezien.

George Baker treedt op samen met Rob Hoeke, niet direct een voorspelbare combinatie.

Aankondiging van een optreden in het gemeenschapshuis van Heemskerk.

Recensie van het optreden in Heemskerk.

Bovenstaand optreden eind maart was een groot succes, zoals in nevenstaande recensie is te lezen. Hoeke speelde eerst met zijn twee begeleiders en na elke set kwam er een pianist bij. De meespelende pianisten waren André Valkering en Ruud Jansen. In september meldt het Haarlems Dagblad dat de plannen om en LP met Kaz Lux te gaan maken voorlopig van de baan zijn. In plaats daarvan zoekt Rob contact met pianist Alan Price (ex-The Animals). Tevens wordt er melding gemaakt van een nieuw boogie woogie trio met als oud-gedienden John Schuursma op basgitaar en broer Paul Hoeke op drums.

Verslag van een optreden van het Hoeke trio met Harry Muskee in Assen op 3 september 1976.

Een beschouwing over Rob Hoeke in Jazz Press.

De voor het interview in Zaanvizier van 4 november 1976 gebruikte foto.

1977

In januari vertrekt Hoeke naar Londen voor overleg met Alan Price over de op te nemen LP. Terug in Nederland In januari speelt Rob nog steeds in triobezetting, zoals ook in de advertentie van Europop in Muziekkrant OOR te lezen valt. In het onderstaande artikel in de Typhoon van februari wordt vermeld dat op dat moment John Schuursma (bas) en Maarten van de Valk (drums) deel uitmaken van zijn groep.

Artikel in de Typhoon, februari 1977.

Advertentie in Muziekkrant OOR.

Maar misschien is dat wat van de Valk betreft een los-vast verband, omdat in een bericht in de Meppeler Courant van 4 mei een recensie wordt gegeven van een concert van Hoeke en twee lokale begeleiders. Zij begeleidden Rob, omdat John Schuursma en Paul Hoeke verhinderd waren. In de lovende recensie wordt ook weer gerefereerd aan de plannen die Hoeke heeft voor het opnemen van een LP met Alan Price. In de zomer is het dan ook zo ver en vinden de opnamen plaats in de nieuwe studio van Arnold Mühren in Volendam, de Dureco Sound Studio's in Weesp en de GTB-studio's in Den Haag. Alan Price speelt piano, polymoog, gitaar, Hammond en zingt, terwijl Rob Hoeke de piano, Hammond en mondharmonica voor zijn rekening neemt. De heren worden begeleid door David Rose op moog en bas, Eef Albers op gitaar, John Schuursma op gitaar, bouzouki en basgitaar, Willem Schoone op basgitaar en Theo Thunder op drums en percussie. De opnamen trekken de nodige aandacht van de media en wanneer het album in het najaar uitkomt, wordt dat alleen nog maar meer.

Op zaterdag 17 oktober vindt er in Bergen (NH) een blues en boogie woogie concours voor pianisten plaats (zie hier rechts). In de jury zitten onder meer Jaap Dekker en Rob Hoeke en niet zoals abusievelijk vermeld staat: Rob en Jaap Dekker... En we mogen er van uitgaan dat het Willem en niet Herman Schoone was.

De jury, vlnr. Jaap Dekker, Rob Hoeke & Rob Agerbeek, luistert aandachtig tijdens het blues en boogie woogie concours in Bergen.

Uitnodiging voor de presentatie van Two Of A Kind op 9 november 1977.

Foto's van de presentatie van Two Of A Kind.

Presentatie van Two Of A Kind met onder meer Ray Kaart op trompet.

Reclameposter voor Two Of A Kind.

Het album Two Of A Kind (soort zoekt soort) wordt in de pers goed ontvangen. Er wordt veel over geschreven en vooral de variatie in stijlen - rock 'n roll, boogie woogie, blues en gospel - wordt gewaardeerd.

Tijdens de presentatie van Two Of A Kind spelen Hoeke en Price enkele nummers.

Interview met Alan Price in het Parool.

Een kort bericht in Poptelex over de op te nemen LP (maart 1977).

Recensie van het optreden te Emmen in de Meppeler Courant van 4 mei 1977.

Artikel in Zaanvizier (28 juli 1977) over de stand van zaken betreffende de opnamen van de nieuwe Hoeke & Price LP.

Alan Price, Berry Zand Scholten (producer) en Rob Hoeke beluisteren de gemaakte opnamen.
Klik hier voor het bijbehorende artikel in het Haarlems Dagblad.

Overleg tussen Hoeke en Price tussen de opnamen door.

Rob & John in opperste concentratie tijdens de sessie.

Door Polydor uitgebrachte biografie van Alan Price en Rob Hoeke. Klik op de afbeelding voor de complete biografie. (Opent in een nieuwe tabblad)

Interview met Hoeke in de Typhoon over het nieuwe album.

Kort verslag van de presentatie van Two Of A Kind in Nick Vollebregt's Jazzcafé in Laren.

Interview met Hoeke in de Zaanlander over het nieuwe album en over Alan Price.

Almost Lost My Mind werd als single uitgebracht met als flipside Leave Me Alone.

De hoes van Two Of A Kind.

Artikel in Zaanvizier van producer Berry Zand Scholten over het nieuwe Hoeke & Price album.

Hoeke over Hoeke.

1978

Vanaf februari 1978 begint Rob weer regelmatig op te treden. Hij doet dit met de Apeldoorsne blues-rockgroep Railway. Deze formatie bestaat uit zanger Rob Goedkoop, drummer Jacques Groen en bassist Doewe Munk. Dat levert een goede combinatie op, getuige de lovende recensie in de Telegraaf. Zie het artikel rechts.

Op 27 april verschijnt er een merkwaardig bericht in diverse kranten. Het betrof een UFO, die stil in de lucht hing boven Zaandam. Uiteindelijk werd het ding door de radar van de Rijksluchtvaartdienst opgemerkt en werd het raadsel vervolgens alras opgelost. Het bleek de vlieger van ene heer Hoeke uit Zaandam te zijn en dit ding stond stabiel op ongeveer 800 m hoogte....

Nog twee keer komt Rob met zijn vliegeravonturen in de krant. Eén artikel handelt over zijn vliegers en de techniek die daar bij komt kijken. Het andere verhaalt van een anonieme 'vliegerhater' die een aantal malen het touw van zijn vlieger doorknipt.

Een uitgebreid artikel over de vliegerkunsten van Rob Hoeke.

Anti-vlieger-man is anonieme plaag voor Rob Hoeke.

Aankondiging van eem optreden van Rob Hoeke + Railway in de Bukbuk in Heiloo.

Kerstgedachten van Rob Hoeke & Margriet Eshuis.

Advertentie in Muziekkrant OOR, waarin Rob Hoeke + Railway worden genoemd.

Aankondiging van De nacht van het hart, opgenomen in de nacht van 5 op 6 april in Ahoy te Rotterdam en uit te zenden op 7 april 1978.

Verslag Knudde festival in Rijen.

Ook in 1978 en wel in september treedt Rob een keer op met George Baker.

Een kort verslag van hetzelfde Baker-Hoeke optreden in de Hitkrant van 28 september 1978.

1979

De al in oktober 1978 aangekondigde lp wordt in februari 1979 opgenomen. In het hiernaast staande artikel wordt door middel van een beschrijving van een dag opnemen een mooi inkijkje gegeven van het opnameproces. Aan de opnamen wordt deelgenomen door drummer Pierre van der Linden, Will de Meijer (na jarenlang bij Jaap Dekker te hebben gespeeld weer even terug bij Hoeke) op gitaar en basgitaar, John Schuursma op gitaar en basgitaar, Jan Vennik op sax, Andrë Valkering op piano en John van Heusden op orgel.

Het album komt in september uit en bevat naast sterke, eigen nummers als Down South '79 (een goede remake van de hit Down South) en Trade Mark de klassiekers Kansas City en Yes Sir That's My Baby. Van het album wordt Lucky Lucinda op single uitgebracht met als flipside For Little Eva. De single komt echter niet in de hitlijsten.

Een mooie beschrijving van een opnamedag gedurende de opnamen voor het nieuwe album Boogie Woogie Explosion.

De hoes van Boogie Woogie Explosion voor de versie op cassette, een al weer bijna vergeten fenomeen...

Op 4 oktober komt dit bericht in deZaanvizier: Hoeke gaat pianolessen geven aan gevorderde pianisten.

Advertentie voor pianolessen van Hoeke.

Het valt Rob Hoeke de eer te beurt dat hij als eerste de boogie woogie- en bluespiano een plaats gaf in de Nederlandse popmuziek, sinds het eind van de jaren zestig moet hij diverse andere pianisten naast zich 'dulden', zoals Rob Agerbeek, Hein van der Gaag, Jaap Dekker, Mark Jansen, Hans van Dam, André Valkering en Henk Pepping. Dat er sprake is van de nodige gemoedelijkheid blijkt wel uit het aanwezig zijn van Hoeke tijdens de presentatie van Jaap Dekker's nieuwste album Happy Hammers.

Een tikje overdreven krantenkop, maar als reclame voor een nieuw album natuurlijk prima...

Recensie van het album Boogie Woogie Explosion.

Er blijkt veel animo te zijn voor de pianolessen van Rob.

1980

Over het jaar 1980 valt er voor wat betreft Rob Hoeke niet zo erg veel te melden. Hij treedt diverse malen op met The Stampin' Blues Band, waar onder meer oudgediende Ben de Bruijn deel van uit maakt.

Hoeke geeft ook nog steeds pianolessen. Tevens krijgt hij het aanbod om een aantal Amerikaanse blueszangers op hun Europese tournee te begeleiden. Dit slaat hij echter af.

Aankondiging van optredens in de club H'Bibi in Alkmaar

Aankondiging van diverse optredens van Hoeke met de The Stampin' Blues Band.

Hoeke slaat het aanbod een aantal Amerikaanse blueszangers op hun Europese tournee te begeleiden af.

1974 - 1980